اعتراض سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی به صدور احکام سنگین و غیر قانونی علیه فعالان سیاسی

سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران در اعتراض به احکام سنگین صادر شده برای فعالان سیاسی، مطبوعاتی و دانشجویی بیانیه ای را صادر کرد. در این بیانیه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران نسبت به روند پرشتاب انحراف و استحاله که کلیه سطوح قدرت و حاکمیت را در برگرفته است، هشدار می دهد

و ضمن محکوم کردن محاکمه غیرقانونی و صدور احکام سنگین علیه منتقدان و معترضان به وضع موجود که بیش از هرچیز ناشی از یک اراده سیاسی است، خواستار آزادی هرچه سریع تر زندانیان سیاسی، توقف روند نا مبارک کنونی، باز گشت به قانون و بازگشت به مسیری است که آرمان های راستین انقلاب برای ملت پرافتخار ایران اسلامی رقم زده است

در بخشی از این بیانیه آمده است: طی هفته های اخیر و در حالی که به سی و یکمین سالگرد انقلاب اسلامی ایران نزدیک می شویم شاهد برگزاری دادگاه های مدیران، چهره های برجسته انقلاب، فعالان سیاسی و مطبوعاتی کشور هستیم. بهترین و صادق ترین خدمتگزاران و فرزندان شما که خاطره پایمردی ها و رشادت های آنان در دوران مبارزات قبل و بعد از انقلاب و نیز در جبهه های جنگ تحمیلی در تاریخ این کشور ماندگار خواهد بود، در این روزها به اتهامات واهی و در محاکمات غیر قانونی به حبس های طولانی محکوم می شوند

نیک به خاطر دارید که در نمایش تلویزیونی چند ماه پیش که اولین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات دستگیر شدگان اغتشاشات بعد از انتخابات نام گرفته بود، در بیانیه سیاسی دادستان، اتهام این افراد به ارتباط با بیگانه، اقدام به انقلاب مخملی، تلاش برای سقوط نظام و...اعلام شد

امروز پس از ماه ها بازجویی از این چهره های مقاوم و پرافتخار در سلول های انفرادی، در کیفر خواست های علیه ایشان هیچ نشانی از آن اتهامات گزاف نیست، تا آنجا که برای محکومیت های از پیش تعیین شده، ناگزیر به تمسک به اتهاماتی نظیر شرکت در راهپیمایی 25 خرداد و اختلال در ترافیک و ... شده اند

جالب آن که از یک سو در تبلیغات شبانه روزی و اظهارات کلیشه ای تکراری در صدا و سیما، اعتراضات مردم تا پیش از 16 آذر، از جمله راهپیمایی 25 خرداد را بلا اشکال و حق قانونی مردم اعلام می کنند و همزمان افراد به جرم شرکت در این راهپیمایی حداقل به 5 سال زندان محکوم می شوند. این بیانیه تصریح کرده است : محکومیت به حبس های طولانی به جرم شرکت در یک راهپیمایی که طبق قانون اساسی جزو حقوق شهروندی به شمار میرود بیش از هرچیز نشانه سردرگمی سیاسی و وحشت اقتدارگرایان حاکم است. چنین محکومیت های سنگین و ناعادلانه ای در تاریخ قضای کشور سابقه ندارد. در دوران رژیم شاه تا قبل از سال 54 در دادگاه های نظامی شاه حتی شرکت در گروه های برانداز نیز محکومیت هایی به مراتب کمتر از این در پی داشت. امروز در ایران در حالی یک روزنامه نگار منتقد به ده سال زندان و تبعید و محرومیت از حقوق مدنی محکوم می شود که در کشورهای توسعه نایافته و بیگانه با مردمسالاری نظیر یمن بنا به گزارش صدا و سیمای اقتدارگرایان، اقدام کنندگان به جنگ مسلحانه علیه دولت به 5 تا ده سال زندان محکوم می شوند

این بیانیه با انتقاد از شرایط موجود افزوده است : در سی و یکمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی قرار گرفتن صادق ترین یاران و شریف ترین چهره ای انقلاب و نظام در پشت میله های زندان و برصدر نشستن کسانی که به زحمت می توان سابقه ای برای آنان حتی در سالهای پس از جنگ تحمیلی سراغ گرفت، بهترین دلیل بر انحراف عظیمی است که از مسیر آرمان های بلند انقلاب صورت گرفته و ظلم آشکاری است که به انقلاب اسلامی رفته است

و مگر واقعیت غیر از این است؟ سی و یک سال پیش ملت بزرگ ایران برای رهایی از خودکامگی و استقرار جمهوری اسلامی به رهبری امام خمینی قیام کرد. امروز هفته ای نیست که نشریه ای توقیف نشود، دهها نشریه به خاطر درج پیش پا افتاده ترین مطالب اخطار نگیرند و به خاطر عدم رعایت اولویت در انعکاس اخبار و یا حتی به علت انعکاس خبر خبرگزاری رسمی کشور تهدید نشوند، امروز سانسور و تحدید آزادی بیان به حدی رسیده است که به مطبوعات دستور داده می شود چه مطلبی بنویسند و چه تیتری بزنند. امروز به هفته ای نیست که چندین فعال سیاسی، فرهنگی، از دانشجو و روزنامه نگار گرفته تا استاد دانشگاه و هنرمند دستگیر نشوند

امروز برنامه های مناظره در صدا و سیما با شرکت وابستگان و متحدان جریان حاکم که بر سر اعدام یا عدم اعدام منتقدان نظام با یکدیگر اختلاف دارند با میان پرده هایی که انبوهی از اتهام ها و ادعاهای دروغ را نثار منتقدان می کند، سقف آزادی سیاسی و آزادی بیان در کشور را به نمایش می گذارد

.و اگر یکی از شرکت کنندگان دلیری کند و سخنی خارج از انتظار بر زبان آورد این آزادی نیز دچار سکته ناقص شده و برای چند شب برنامه مناظره به محاق می رود. به راستی آیا سی و یکسال پیش ملت بزرگ ایران برای رسیدن به چنین نقطه ای انقلاب کرد؟ آیا واقعیات تلخ امروز، حمله به حسینه جماران و بیوت و بستن مساجد متعلق به مراجع عظام و دستگیری فرزندان سران انقلاب و هتک حرمت بیت امام و ... تفسیر استقلال آزادی جمهوری اسلامی است؟آیا تصویر غمباری که امروز ما مشاهده می کنیم، تأویل وعده های روحبخش معمار انقلاب در باره آینده ایران است که حاضر بود برای تحقق آن ها آبرو و جان خود را تقدیم کند؟